'มิสเตอร์ไอเอ็มเอฟ' มาแล้ว!

บทความโดย โสภณ องค์การณ์

'มิสเตอร์ไอเอ็มเอฟ' มาแล้ว!
อืมม์...เห็นหน้าตาคณะผู้บริหารบ้านเมือง 2/2 หน้าเก่า หน้าใหม่ ทั้งที่อาสาและฝืนใจสลับเก้าอี้เสนาบดีฝึกงาน หาประสบการณ์ใหม่ๆ ในชีวิตแล้ว คงมีชาวบ้านใจแป้วไม่น้อย

ส่วนหนึ่งคงเห็นลางร้ายเคราะห์กรรมของแผ่นดินนี้เป็นแม่นมั่น!

แม้ว่าหัวหน้าคณะ คนหน้าตาคล้ายน้องเต้าส่วนจะอ้างซ้ำซากว่า เป็นการปรับทุกตำแหน่งตามความเหมาะสม ไม่เกี่ยวกับปัญหาหรือความสนิทสนมส่วนตัว พวกที่ยอมเชื่อคงเป็นคนบ้องตื้นไอคิวต่ำ ปัญญาอ่อนเท่านั้น

เป็นไปได้อย่างไรที่คนกลุ่มนี้ หน้าเดิมๆ ไม่ได้มีความสามารถโดดเด่นอะไร จะได้รับความไว้วางใจถึงขนาดที่ให้นั่งเก้าอี้บริหารงานกระทรวงใดก็ได้

ตำแหน่งเก่านั่งเก้าอี้ยังไม่ทันอุ่น ผลงานไม่ปรากฏ เผลอเดี๋ยวเดียวโดนโยกไปอยู่ที่ใหม่ซะแล้ว แต่ละครั้งก็อ้างว่าเหมาะสม

คราวก่อนก็อ้างว่าเหมาะสม พอย้ายไป ก็อ้างว่าเหมาะสม! เฮอะ! การบริหารบ้านเมืองยุคนี้ มันง่ายดายยิ่งกว่าการขายเต้าฮวย เต้าส่วน เต้าทึง อีกเรอะ?

หรือว่าการเป็นเต้าหู้ยี้อยู่แล้ว จะทำอะไรก็ไม่ต้องแยแสว่าสังคมวิญญูชนจะคิดอย่างไร ขอเพียงตบตา ปั่นหัว ปั่นหู พวกรากหญ้าชนบทนาดอนหน้าซื่อ ให้หลงลมเล่ห์กลนักธุรกิจการเมืองจนสำเร็จก็ถือว่าใช้ได้

บ้านเมืองจะพินาศฉิบหายอย่างไรก็ช่างปะไร เช่นนั้นหรือ?

มิน่าล่ะ! คนนอกมีความรู้ ความสามารถ ถึงไม่อยากเข้าร่วมสังฆกรรม กลัวว่าจะเสียผู้เสียคน นั่งเก้าอี้ไม่ทันไร ก็ปลดออกไปนั่งเก๊กซิมที่บ้าน

ขนาดคนมีบุญคุณตอนร่ำเรียนด้วยทุนหลวงช่วงอยู่เมืองนอกอย่าง 'เสี่ยชิดชัย' ตำแหน่งใหญ่เบ้อเริ่มจนชาวบ้านเรียกนายกฯ น้อย ก็ยังอยู่กระทรวงมหาดไทยไม่ยืด

กลายเป็นมนุษย์ควบอีกคน คราวนี้มานั่งฝึกงานกระทรวงยุติธรรม ชาวบ้านก็ได้แต่หวังว่าจะไม่โดนน้องเขยใครเล่นงานเข้าให้ เหมือน 'เสี่ยปุระชัย' ไม้บรรทัดพลาสติก ต้องชี้ช้ำซดน้ำใบบัวบกแก้ฟกแก้หัวอกระบม

น่าหวาดเสียว เข้าทำนอง 'มันมากับความหายนะ' ก็คือ 'เสี่ยทนง' ยาสามัญประจำบ้าน สุดยอดมนุษย์ ความสามารถไร้ขอบเขต ทำงานได้ทุกสถานการณ์และบรรยากาศแวดล้อม

คราวนี้มานั่งเก้าอี้คลัง ตัวที่ 'ป๋าดัน' สมคิด เข็ดขยาด เพราะรู้ดีว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับบ้านเมือง

'เสี่ยทนง' บ่ยั่น ขอให้นายหญิงสั่งการมาเป็นใช้ได้ รับรองแสดงฝีมือไม่มีการอั้นไว้เด็ดขาด มาตรการการบริการอยู่ในขั้นเกินไว้ใจได้!

ก็ 'เสี่ยทนง' เสียงทุ้ม มาดนิ่มคนนี้ไม่ใช่เรอะ ลุกจากเก้าอี้ขุนคลังไป ช่วงที่เศรษฐกิจของประเทศอยู่ในสภาวะใกล้หายนะเพราะการลดค่าเงินบาท เมื่อปี 2540 ยุคที่คนหน้าตาคล้ายน้องเต้าส่วนเป็นเบอร์ 2 รองจากท่าน 'ผู้เฒ่าจิ๋ว' ซึ่งตอนนี้ออกไปปลีกวิเวกเรียบร้อยแล้ว

อ่า! นับเป็นบุญวาสนาของ 'เสี่ยทนง' จะได้ลงนามในธนบัตรซึ่งใช้ชำระหนี้ได้ตามกฎหมายอีกแล้ว ใครอยากเก็บสะสมไว้เป็นสิริมงคลหรือเพื่อการอื่นใดก็เชิญได้ ตามแต่ศรัทธา

ชาวบ้านไม่น่าจะลืมเจ้าของฉายา 'มิสเตอร์ไอเอ็มเอฟ' พันธุ์แท้!

จะซ้ำรอยเดิมอีกอ๊ะป่าวก็ไม่รู้! ถ้าไม่ปัญหาสาหัสจริงๆ 'ป๋าดัน' เสี่ยสมคิด จะยอมเผ่นหนีแบบไม่ยอมอาลัยอาวรณ์หรือ

คงรู้ว่าการกอบกู้เศรษฐกิจขาลงคงเป็นไปได้ยาก พอๆ กับการให้พระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตก และ 'เสี่ยทนง' คงต้องดิ้นรนหนักในงานอัดฉีดเงินเอสเอ็มแอลให้หมู่บ้าน กระตุ้นง่อยให้ลุกขึ้นเต้นได้ชั่วคราว

อย่างที่คนเมืองเหนือเรียกว่า 'ขี้เปี้ยลุกฟ้อน' นั่นแล!

ภารกิจ 'เสี่ยทนง' จะต้องยืดเยื้อ ยื้ดยุดฉุกลาก ให้อยู่ยาวจนถึงขั้นปัดกวาดซากที่ยากเกินการซ่อมสร้างอ๊ะป่าวก็ไม่รู้!

การสลับเก้าอี้คราวนี้จะว่ามีใครได้ดีเกินขนาด ก็ไม่ใช่ พอสมน้ำสมเนื้อก็คือ 'เสี่ยบิ๊ก' อำลากองทัพอากาศมานั่งเก้าอี้มหาดไทย ได้ดีเพราะมีเมียเป็นเลขาฯ นายหญิง ย่อมใกล้ชิด ได้เปรียบคนอื่น

เก่ง เจ๋งกว่าคนอื่นสำหรับภารกิจดับไฟใต้ด้วย ว่างั้นเถอะ!

วังน้ำยม วังบัวบาน ก็กลายสภาพเป็นวังน้ำบานเรียบร้อย แต่ยังดี ไม่หลุดจากเก้าอี้เหมือน เสี่ยกร เสี่ยสุวิทย์ เสี่ยอดิศัย ต้องไปนั่งตบยุงอยู่ที่บ้าน

คงอีกไม่นาน ก็ต้องมีการปรับรอบใหม่ รับรองได้เพื่อนแน่! สำหรับชาวบ้านธรรมดา รากหญ้าหรือรากเลือด โปรดเริ่มสวดมนต์เตรียมรับสภาวะฉุกเฉินของกระเป๋าเงินได้ นรกอยู่ไม่ไกลจริงๆ

อ้าว! นั่นใครนั่งซึมลึก ทำตาละห้อย กลืนเลือดปนน้ำลำไย หน้าตาคล้ายคนดังเมืองบุรีรัมย์ด้วยดิ! อิอิอิ!!!