บทความโดย โสภณ องค์การณ์
วงแชร์ใกล้ล่ม?
สถานการณ์น่าจะค่อนข้างคับขันสำหรับผู้บริหารบ้านเมืองเสียแล้ว สภาวะเศรษฐกิจที่ถูกกระตุ้นด้วยแรงปั่นทุกรูปแบบช่วง 4 ปีที่ผ่านมา กำลังคล้ายกับแชร์ลูกโซ่ของป้าชม้อยที่หาลูกแชร์ใหม่มาต่อสายป่านไม่ได้ จนล่มไปในที่สุด
รัฐบาลเอาเงินในอนาคตมาใช้จนแทบไม่เหลือ แถมยังกระตุ้นให้ประชาชนใช้จ่ายเงินเกินตัวเพื่อบริโภค ก่อหนี้สิน จนผลปรากฏในขณะนี้ว่าอำนาจการซื้อที่เคยมีนั้นได้แผ่วลง ส่งผลให้เห็นชัดเจน
ผู้บริหารกลุ่มนี้แหละ มุ่งเน้นการปั่นตัวเลข 'จีดีพี' ดัชนีตลาดหุ้น สร้างภาพลวง บิดเบือนต้นทุนชีวิตกับปัจจัยสำคัญ นั่นก็คือราคาน้ำมัน
อนุมัติให้เอา 'เงินผี' คือการให้เบิกเงินเกษียณอายุมาใช้รายละแสน สองแสนบาท ด้วยความยินยอมของทายาท ก็เพื่อกระตุ้นให้บริโภคเช่นกัน
มาบัดนี้ก็วางแผนจะจ่ายเงินเดือนข้าราชการทุก 15 วัน หรือเดือนละ 2 งวดเหมือนบริษัทเอกชนบางแห่ง อ้างเหตุผลว่าต้องการลดการก่อหนี้ คอร์รัปชัน ทั้งๆ ที่ใครก็ไม่รู้บอกชาวบ้านก่อนหน้านี้ว่า "ถ้าไม่เป็นหนี้ก่อนแล้วจะรวยหรือ"
แล้วเป็นไง เมื่อก่อน 4 ปีคนยากจนไม่มีปัญญาสร้างหนี้ มีอิสระด้านการเงิน มีเท่าไร ใช้เท่านั้น หรืออยากมากก็ไปกู้ยืมเงินนอกระบบ
หลังจากมีโอกาสสร้างหนี้ใหม่จากกองทุนธนาคารประชาชน และโครงการเอื้ออาทรสารพัด ทำให้คนจนได้มีหนี้สินผูกมัดตัวเองกันทั่วบ้านทั่วเมือง
จากหนี้เงินกู้นอกระบบ ยังเป็นหนี้ในระบบ หมุนเวียนระหว่าง 2 แหล่ง โอกาสจะเป็นไทแก่ตัวเองแทบมองไม่เห็น มีความหวังอยู่กับหวยบนดิน
อีกไม่นานจะมีหวยออนไลน์ ดูดเงินจากชนบทเข้าสู่เมืองหลวง นอกเหนือจากเอสเอ็มเอส และห้างยักษ์ที่กระจายสาขาไปทั่วประเทศเพื่อดูดเงินเข้าส่วนกลาง
ความหายนะเพราะหนี้สินส่วนตัวและครัวเรือน อยู่ไม่ไกลนัก!
รัฐบาลเริ่มใกล้ถังแตก ข้าราชการกรมบัญชีกลาง กระทรวงการคลัง ไม่ต่างจากผู้จัดการฝ่ายการเงินบริษัทเอกชน ต้องวุ่นอยู่กับการหมุนเงิน จับนั่นโปะนี่ ยังดีที่ไม่ต้องถึงขั้นวิ่งแลกเช็ค เหมือนที่เคยเกิดขึ้นเมื่อ 20 กว่าปีก่อนโน้น
แผนการจ่ายเงินเดือน 2 ครั้งก็น่าจะต้องการให้กระแสเงินหมุนเวียนคล่องตัวขึ้น หลังจากที่พลังการซื้ออ่อนยวบยาบชัดเจน และส่งผลกระทบต่อตัวเลขจีดีพี ซึ่งผู้บริหารชุดนี้เห็นความสำคัญยิ่งกว่าอื่นใด
เราก็เห็นกันแล้วว่า ตัวเลขจีดีพี หรืออัตราการขยายตัวของเศรษฐกิจอยู่ในระดับสูงนั้น ไม่ได้สะท้อนให้เห็นความมั่นคงทางเศรษฐกิจ
ไม่อย่างนั้นผู้บริหารบ้านเมืองจะอยู่ในภาพทุลักทุเล หาช่องทางหมุนเงินตัวเป็นเกลียว หัวเป็นน็อตอย่างทุกวันนี้หรือ
ตอนนี้เข้าใจ เห็นภาพชัดเจนหรือยังว่าทำไม 'ป๋าดัน' ดร.สมคิด จาตุศรีพิทักษ์ ถึงออกอาการอิดๆ ออดๆ ไม่อยากรับตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง
ไม่ใช่เป็นเพราะรู้ดีว่ารัฐบาล 'บ่จี๊' หรือไม่มีเงินหรือ?
ธนาคารของรัฐ เช่นกรุงไทย ออมสิน ธกส. จึงเร่งออกหุ้นกู้ เพราะฐานเงินทุนสำหรับปล่อยกู้ อยู่ในสภาพเหมือนหนองน้ำยามแล้ง แห้งขอด
ช่วง 4 แรก การปั่นตัวเลข กระตุ้นการบริโภค ทำให้ชาวบ้านนึกว่า 'ป๋าดัน' เป็นเซียนเศรษฐกิจ แต่ความเป็นจริงก็คือการใช้วิธี 'การตลาด' สร้างภาพลวงให้ชาวบ้านเห็นต่างหาก
คงนึกว่าทุกอย่างจะเลิศหรู มีฝีมือในการสร้างแชร์ลูกโซ่ในการบริหารเศรษฐกิจระดับชาติเจ๋งกว่าป้าชม้อย เจ้าแม่วงแชร์น้ำมัน
หลักวิชาบัญชีมีอยู่ว่า 'เมื่อเป็นหนี้ ก็ต้องใช้คืน ไม่ช้าก็เร็ว'
ดังนั้น กรรมวิธีแยบยลเช่นการสร้างภาพ หักเหความสนใจของประชาชน เพื่อกู้สภาพ 'ขาลง' ดังเช่นซื้อสโมสรฟุตบอลลิเวอร์พูล พับนก หรือปราบมาเฟียโบ๊เบ๊ ก็จะได้ผลเพียงชั่วระยะเวลาหนึ่ง จนกระทั่งคนรู้ทัน จับไต๋ได้ จึงต้องหาหนทางเปลี่ยนลูกเล่นไปเรื่อยๆ
ตอนนี้จึงหาหนทางขายสมบัติแผ่นดิน เอารัฐวิสาหกิจสำคัญๆ เข้าตลาดหุ้น ปั่นตัวเลขรอบใหม่ และให้พรรคพวก ครอบครัวเป็นเจ้าของหุ้น เพื่อกินและกอบโกยจนถึงรุ่นลูกหลาน เหมือนปลิงเกาะท้องควายอ้วน
นอกจากนั้นยังเร่งเจรจาข้อตกลงเขตการค้าเสรี งุบงิบทำ จนคนรู้ทันร้องเอะอะโวยวายว่าเอาผลประโยชน์ของชาติไปขายเพื่อแลกกับผลประโยชน์ส่วนตัว ครอบครัว และพวกพ้อง
ตอนนี้พวกรถยนต์จากอเมริกา ยุโรป ก็ร้องดังๆ แล้วว่าเขตการค้าเสรีกับญี่ปุ่น จะทำให้รถยนต์จากญี่ปุ่นบี้รถพวกฝรั่ง ใครได้ประโยชน์เนื้อๆ ก็เห็นกันอยู่ ล้วนแต่พวกตาตี่ ตาหยี อภิมหายัดทั้งสิ้น
พวกนี้รู้ตัวดี หากจะต้องล่มจมรอบใหม่ จะได้เอาตัวรอด เสวยสุขบนกองทุกข์ของชาวบ้าน มีเงินใช้จากหุ้น ปตท. การไฟฟ้า ประปา สื่อสาร
เมื่อสถานการณ์พลิกผัน กองเชียร์ 19 ล้านคน ก็อาจแปรสภาพเป็น 19 ล้านคนแย่งกันเข้าคิวรุมยำพวกกะล่อนทองแท้ งาบหนัก งาบเนียน ให้หายแค้นก็ได้นิ! อิอิอิ!!!
